«Δεν βλέπω ποιος θα μπορούσε να τον ξεπεράσει» έγραψε ο Σόμερσετ Μωμ για τον Ρ. Τσάντλερ κι αν ψάχνετε απάντηση στο ερώτημα, δεν θα τη βρείτε εύκολα. Μαζί με τον Ντάσιελ Χάμετ αποτελούν τους πατέρες του πραγματικού νουάρ μυθιστορήματος. Αρνούνται τη χιλιοπαιγμένη φόρμα του εγκλήματος που αναζητά πατρότητα. Κι έβαλαν το αστυνομικό μυθιστόρημα στη θέση που του αξίζει: Ένα κορυφαίο είδος λογοτεχνίας.

Σε αντίθεση με τον προγενέστερό του Χάμετ, ο Τσάντλερ δεν έχει σχέση με την Αριστερά, το ΚΚ ΗΠΑ και τον κοινωνικό προβληματισμό. Αποτελεί έναν μάλλον συντηρητικό εστέτ με αγγλική επιρροή που αναγκάζεται να βγει στη γύρα για να ζήσει γράφοντας αστυνομικές νουβέλες. Το πετρελαϊκό κύκλωμα της Καλιφόρνιας έχασε ένα στέλεχος επιχειρήσεων, το Λος Άντζελες κέρδισε τον μεγάλο γραφιά του και το αστυνομικό μυθιστόρημα άλλαξε για τα καλά.

Τα πρώτα γραπτά του Τσάντλερ είναι ιστορίες για λαϊκά περιοδικά μυστηρίου. Η Μαύρη Μάσκα (Black Mask), το κορυφαίο pulp έντυπο που μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά Αμερικανόπουλων, το 1933 δημοσιεύει το πρώτο του κείμενο: «Οι εκβιαστές δεν παίζουν με τα όπλα».

Τα επόμενα χρόνια ο Τσάντλερ γράφει ιστορίες για το περιοδικό, οι οποίες αποτέλεσαν πρωτογενές υλικό για τα περισσότερα από τα μεγάλα του μυθιστορήματα. Μετά από δεκαέξι ιστορίες, το 1939 εκδίδει τον «Μεγάλο Ύπνο». Κατοχυρώνει ένα απαράμιλλο λογοτεχνικό στυλ, με κοφτές φράσεις, πανέξυπνους διαλόγους, διαβολικές ατάκες. Πλοκή, ύφος και ατμόσφαιρα μοναδικά και ο Τσάντλερ απογειώνεται:

1940 – Αντίο γλυκιά μου. 1942 – Το ψηλό παράθυρο. 1943 – Η κυρία της λίμνης. 1949 – Η μικρή αδελφή. 1953 – Ο μεγάλος αποχαιρετισμός. 1958 – Πλέιμπακ.

Ο Τσάντλερ γράφει ακόμα το σενάριο για την κορυφαία ταινία «Διπλή αποζημίωση» (Double Idemnity) αλλά και για την «Μπλε Ντάλια» (Blue Dahlia) με την Βερόνικα Λέηκ και τον Άλαν Λαντ.

Όπως πολλοί άλλοι μεγάλοι ο Ρέιμοντ Τσάντλερ υποφέρει από ψυχολογικές διαταραχές και κατάθλιψη. Στα νιάτα του υπήρξε αλκοολικός, προς το τέλος αποπειράται να αυτοκτονήσει. Μετά από εφτά μυθιστορήματα και εικοσιτέσσερα διηγήματα, μετά από πέντε σενάρια και κι άλλα τόσα άρθρα, ο Τσάντλερ πεθαίνει στις 26 Μαρτίου 1959 σε ηλικία 71 ετών.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *